پذیرفته شده برای پوستر

کد مقاله : 1140-3RDPECONF

¹سایر

²دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

³دانشجوی کارشناسی آموزش تربیت بدنی، گروه تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، ساری، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش بازی محور بر فاکتور های روانشناختی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی است. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی و نوع تحقیق کاربردی است. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانش‌آموزان 8 الی ۱۰ساله در مقطع ابتدایی استان مازندران در سال تحصیلی 1399-1400 تشکیل دادند که تعداد تقریبی 192 هزار دانش‌آموز بودند. تعیین حجم نمونه باتوجه‌به محدودیت‌های موجود با استفاده از نرم‌افزار جی پاور نسخه 1/3 تعیین شد. در این مطالعه برای هر یک از گروه‌های آزمایش و کنترل 25 نفر انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه استاندارد مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) نسخه دانش‌آموزان و پرسش‌نامه کیفیت زندگی با سلامت کیداسکرین و آزمون برج لندن بود. گروه تجربی به مدت 36 جلسه (3 ماه و هفته‌ای 3 جلسه) و هر جلسه 30 الی 45 دقیقه در شرایط مداخله قرار گرفتند و آموزش مبتنی بر بازی‌های حرکتی را انجام دادند. روش آماری تحلیل کوواریانس برای آزمون استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که آموزش مبتنی بر بازی‌های حرکتی بر عملکرد شناختی (01/0< P) و کیفیت زندگی (01/0< P) و مهارت‌های اجتماعی (01/0< P) دانش‌آموزان مقطع ابتدایی تأثیر مثبتی داشته است. بر اساس نتایج مطالعه حاضر می‌توان بیان داشت که آموزش بازی محور می‌تواند در بهبود عملکرد شناختی و افزایش کیفیت زندگی و مهارت‌های اجتماعی و در نتیجه ارتقای سطح زندگی آنان مؤثر باشد.

بازی‌های حرکتی؛ عملکرد شناختی؛ کیفیت زندگی؛ مهارت‌های اجتماعی؛ میزان فعالیت بدنی؛ دانش‌آموزان مقطع ابتدایی