| چگونه توانستم با استفاده از فناوری دانش آموزان را به شرکت در بازی و یادگیری مهارت تربیت بدنی علاقه مند کنم؟ |
| کد مقاله : 1106-3RDPECONF |
| نویسندگان |
|
مهشید رنگ ریز رستمی *1، فرزاد خراسانی ساسی کلومی2 1استاد دانشگاه فرهنگیان ساری، دبیر آموزش و پرورش 2استاد دانشگاه فرهنگیان، دبیر آموزش و پرورش |
| چکیده مقاله |
| آموزش و پرورش نقش حیاتی در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد و سرمایه‌گذاری در کودکان و نوجوانان شاخص توسعه کشورها محسوب می‌شود. نیروی انسانی مهم‌ترین سرمایه هر کشور است، و هم‌اکنون ۱6 میلیون دانش‌آموز در حساس‌ترین دوره‌های زندگی‌شان در مدارس مشغول تحصیل‌اند. بنابراین، توجه به این نسل، به معنای توجه به آینده است. آموزش و پرورش امروز علاوه بر انتقال میراث فرهنگی گذشته، باید به سلامت ذهنی، جسمی و روحی دانش‌آموزان نیز اهمیت دهد تا آنان آماده ورود به جامعه بزرگ‌تر شوند. در این مسیر، ورزش به عنوان ابزاری مؤثر می‌تواند کمک کند. از سال ۱۳۰۶، درس تربیت بدنی به صورت رسمی و اجباری وارد برنامه مدارس شد و دانش‌آموزان روزانه یک ساعت به ورزش می‌پردازند. اما در طول این سال‌ها، ورزش مدارس تغییر چندانی نکرده و به نوعی به زمان استراحت تبدیل شده است. حتی برخی مدیران و معلمان از این زمان برای تدریس دروس خود استفاده می‌کنند، در حالی که اهمیت دوره دانش‌آموزی بر کسی پوشیده نیست. هرم مولر بیان می‌کند که ورزش دانش‌آموزی باید در پایه قرار گیرد و پس از آن، ورزش همگانی، قهرمانی و حرفه‌ای قرار دارند. تنها در این شرایط است که هرم پایدار می‌ماند. در عصر انفجار اطلاعات و استفاده روزافزون از فناوری، در این اقدام پژوهشی، هدف ما این است که با بهره‌گیری از فناوری روز و ابزارهای کمک آموزشی و راهکارهای نوین، دانش‌آموزان را به یادگیری مهارت‌های تربیت بدنی و علاقه‌مندی به ورزش تشویق کنیم. |
| کلیدواژه ها |
| فناوری، یادگیری، سطح مهارت، دانش آموز، اثرات جسمی و روانی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |