| تاثیر یک دوره تمرینات یکپارچگی حسی - حرکتی بر بهبود مهارت های حرکتی دستکاری و جا به جایی کودکان با مشکلات عصب شناختی بینایی |
| کد مقاله : 1127-3RDPECONF |
| نویسندگان |
|
زهرا آقاسیان درزی *1، مریم ودادی2 1فرهنگی آموزش و پرورش 2کارمند |
| چکیده مقاله |
| اختلال بینایی به عنوان یک قیود فردی، می تواند باعث عدم ادراک بینایی کافی شده، و بر همه جنبه های رشد کودک تاثیر بگذارد. در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر یک دوره تمرینات با تاکید بر یکپارچگی حسی- حرکتی بر رشد مهارت های حرکتی دستکاری و جا به جایی کودکان با مشکلات عصب شناختی بینایی می پردازیم. جامعه آماری پژوهش مورد نظر شامل کلیه پسران 6 سال کم بینا شهر تهران در سال 95- 96 می باشد. باتوجه به حجم وسیع جامعه‌ی آماری برای انتخاب نمونه، ابتدا پرسشنامه ویژگی‌های فردی میان مراکز پیش دبستانی پخش و پس از مطالعه پرونده پزشکی آزمودنی‌ها و با کمک از مقیاس بینایی اسنلن، تعداد 30 نفر که متناسب با اهداف تحقیق بودند براساس نمونه‌های در دسترس از ناحیه 4 شهر تهران انتخاب شدند. نمونه آماری پس از انجام پیش آزمون اولریخ 2000 به صورت تصادفی در دو گروه با برنامه تمرینات با تاکید بر گیرنده های حسی - عمقی و فعالیت های معمول روزمره، جای داده شدند. یافته‌های حاصل از تحلیل واریانس نشان داد که بین میانگین باقیماندة نمرات مهارت های حرکتی بنیادی آزمودنی‌ها برحسب عضویت گروهی تفاوت معناداری وجود دارد (01/0P<). میزان این تاثیر برای رشد مهارت های حرکتی بنیادی در گروه برنامه تمرینات مربوط بوده است. بنابراین نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات با تاکید بر گیرنده های حسی - عمقی می تواند قیود فردی کودکان را تا حدودی جبران کرده و مهارت های حرکتی با استفاده از سیستم های حسی - عمقی بهبود دهد. |
| کلیدواژه ها |
| برنامه متناسب رشدی، مهارت های حرکتی جا به جایی، کم بینایی، آزمون اولریخ 2000. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |