مقایسه رویکردهای قیاسی و استقرایی بر آموزش سلامت جسمانی دانشجو معلمان

کد مقاله : 1227-3RDPECONF

نویسندگان

علی اصغر مهرپور * عضو هیأت علمی

چکیده مقاله

این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه تأثیر رویکردهای آموزشی قیاسی و استقرایی در یادگیری مفاهیم سلامت جسمانی و بهبود مهارت‌های عملی مرتبط با آن انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه‌های مقایسه‌ای است که در آن دانشجویان پسر سال اول دانشگاه فرهنگیان تهران به دو گروه آموزشی قیاسی و استقرایی تقسیم شدند. نتایج آزمون‌ها نشان داد که گروه استقرایی به‌طور معنی‌داری نمرات بالاتری در آزمون‌های نظری و عملی نسبت به گروه قیاسی داشتند (t=2.77 , t=2.83). همچنین اندازه اثر کوهن برای هر دو آزمون نظری و عملی به ترتیب 1.27 و 1.55 بود، که نشان‌دهنده تأثیر قوی‌تر رویکرد استقرایی در ارتقای یادگیری مفاهیم نظری و مهارت‌های عملی است. یافته‌ها با تحقیقات پیشین همخوانی دارد و تأکید بر این دارد که روش‌های استقرایی می‌توانند مشارکت و تفکر انتقادی دانشجویان را تقویت کنند. این مطالعه به‌ویژه در زمینه آموزش سلامت جسمانی بر لزوم استفاده از رویکردهای استقرایی برای ارتقای سلامت جسمانی و روانی دانشجویان تأکید دارد و پیشنهاد می‌کند که دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی به این رویکرد توجه بیشتری داشته باشند.

کلیدواژه ها

آموزش سلامت جسمانی، رویکرد قیاسی، رویکرد استقرایی، دانشجو معلمان

وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی