| بررسی نگرش به فراگیر سازی در معلمان تربیت بدنی با و بدون تجربه زیسته آموزش دانش آموزان با نیاز های ویژه استان مازندران |
| کد مقاله : 1256-3RDPECONF |
| نویسندگان |
|
محمدرضا براری1، اکرم براری2، عباسعلی تقی پور جوان *3 1دانشجوی کارشناسی آموزش دانش آموزان با نیاز های ویژه، گروه آموزش روانشناسی و مشاوره ، دانشگاه فرهنگیان ، تهران، ایران 2دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، گروه علوم تربیتی و مشاوره، دانشگاه گیلان، رشت، ایران 3استادیار، دکتری رشته آموزش دانش آموزان با نیاز های ویژه، گروه آموزش روانشناسی و مشاوره ، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران ایمیل سازمانی :http://A.taghipourjavan.cfu.ac.ir |
| چکیده مقاله |
| تربیت بدنی دانش آموزان با نیاز ویژه از دغدغه های اصلی رویکرد فراگیرسازی آموزشی است که می تواند نقش بسزایی در بهبود کیفیت جایدهی دانش آموزان ایجاد کند، از این رو هدف مقاله حاضر بررسی نگرش به فراگیر سازی در معلمان رشته تربیت بدنی با و بدون تجربه زیسته آموزش به دانش آموزان با نیاز های ویژه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان آموزش تربیت بدنی استان مازندران بودند که 100 نفربه عنوان نمونه انتخاب شدند. به‌منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه نگرش معلمان نسبت به فراگیرسازی سعیدی (1385) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار اس پی اس اس 26 و از روش تی مستقل انجام شد. یافته‌ها نشان داد که معلمان با تجربه زیسته، در متغیرهایی مانند جوی یادگیری، احساس کفایت و نگرش به فراگیر سازی، نمرات بالاتری نسبت به معلمان بدون تجربه زیسته داشتند. همچنین، رابطه‌ای مثبت و معنادار بین نگرش به فراگیر سازی و احساس خودکارآمدی معلمان وجود داشت. نتایج نشان داد که معلمان با تجربه زیسته در مقایسه با معلمان بدون تجربه زیسته، نگرش مثبت تر و احساس خودکارآمدی بالاتری نسبت به فراگیر سازی دانش‌آموزان با نیازهای ویژه داشتند. همچنین، ارتباط مثبت و معناداری بین نگرش معلمان و احساس خودکارآمدی آن‌ها شناسایی شد. |
| کلیدواژه ها |
| نگرش، فراگیر سازی، دانش آموزان با نیاز ویژه، تربیت بدنی، تجربه زیسته. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |