چگونه توانستم بوسیله بازی‌های بومی‌محلی، علاقه‌مندی ‌دانش‌آموزانم به فعالیت‌های بدنی را افزایش دهم؟
کد مقاله : 1288-3RDPECONF (R3)
نویسندگان
طاهره دوستی کرقند *، حجت بیناباجی
دبیر آموزش و پرورش
چکیده مقاله
در جامعه امروزی اکثر دانش‌آموزان اوقات فراغت خود را با بازی‌های رایانه‌ای و تبلت می‌گذرانند. انجام چنین بازی‌هایی با آسیب‌هایی از جمله بی‌رغبت و عدم علاقه به محیط آموزشی و مدرسه، سکون و بی‌تحرکی است. بازی‌های بومی و محلی می‌تواند بعنوان یکی از بهترین و مطمئن‌ترین ابزارهای آموزشی جایگزین بازی‌های رایانه‌ای گردد. اگر به این بازی‌ها در محیط‌های آموزشی همچون مدرسه توجه کافی داشته باشیم ابزارهایی برای انتقال عناصر فرهنگی برای رغبت بخشی به ‌دانش‌آموزان وجود دارد. پژوهش حاضر در قالب اقدام پژوهی در دبستان دخترانه تربیت از مدارس شهرستان قاینات از توابع خراسان جنوبی انجام شد. اولیای ‌دانش‌آموزان اذعان به بی‌انگیزگی فرزندانشان در منزل داشتند و همچنین معلمان و دیگر عوامل اجرایی از بی‌رغبتی و بی‌حوصلگی ‌دانش‌آموزان در مدرسه شکایت داشتند. با همکاری مدیریت و کادر اجرایی مدرسه چندین بازی معروف بومی محلی به عنوان راه‌حل پیشنهادی در قالب المپیاد ورزشی درون مدرسه‌ای اجرا شد. از ابزار پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده مستقیم برای جمع آوری داده ها استفاده شد. پس از آموزش و اجرای بازی‌های بومی و محلی، شاخص‌های کیفی نظیر علاقمندی ‌دانش‌آموزان به آمدن به مدرسه و فعالیت ورزشی و فوق برنامه، داشتن برنامه‌ریزی در منزل، به حداقل رسیدن غیبت‌ها منظم و مرتب در مدرسه و منزل و... و شاخص کمی ‌موفقیت طرح که شامل انجام آزمونهای منظم و مستمر از کلیه دروس بسیار چشمگیر بود. این پژوهش نشان داد اجرای بازی‌های بومی و محلی نه تنها علاقه دانش‌آموزان را به ورزش و فعالیت بدنی افزایش می‌دهد، بلکه مهارت‌های اجتماعی آنان را نیز تقویت می‌کند.
کلیدواژه ها
بازی بومی و محلی، دانش‌آموز، افزایش علاقمندی، فعالیت بدنی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی