| نقش ادغام ورزش های بومی- محلی با برنامه های تربیت بدنی مدارس بر یادگیری مهارت های زندگی دانش آموزان |
| کد مقاله : 1300-3RDPECONF (R1) |
| نویسندگان |
|
الهه مدادی نانسا * گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889- 14665 تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ادغام ورزشهای بومی و محلی با برنامههای تربیت بدنی مدارس بر یادگیری مهارتهای زندگی دانشآموزان بود. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و از نوع کاربردی بود و از روشهای کتابخانهای، اسنادی و میدانی استفاده شد. جامعه آماری شامل 15 نفر از نخبگان و صاحبنظران حوزه ورزش تربیتی بودند که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامههای اولویتسنجی و روش کوکوسو تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که میزان و رتبه تاثیرادغام ورزش های بومی محلی با برنامه های تربیت بدنی مدارس بر یادگیری مهارت های زندگی دانش آموزان که شامل 10 مولفه بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی هست از بیشترین تاثیربه کمترین تاثیر بدین ترتیب می باشد: مهارت های ارتباطی، تصمیم گیری، همدلی، حل مسئله، رابطه بین فردی، تفکر خلاق، خودآگاهی، تفکر انتقادی، مدیریت استرس و مدیریت هیجانات. بر اساس یافتهها، مهارتهای ارتباطی بیشترین تأثیر را از این ادغام پذیرفتهاند که نشاندهنده اهمیت تعاملات اجتماعی و کار گروهی در ورزشهای بومی است. به دنبال آن، مهارتهای تصمیمگیری و همدلی در رتبههای بعدی قرار دارند که بیانگر نقش این فعالیتها در تقویت تواناییهای شناختی و عاطفی دانشآموزان است. از سوی دیگر، مهارتهایی مانند مدیریت استرس و مدیریت هیجانات کمترین تأثیر را از این ادغام داشتهاند که ممکن است به دلیل نیاز به تمرینات تخصصیتر و طولانیمدتتر برای توسعه این مهارتها باشد. به طور کلی، این پژوهش تأکید میکند که ورزشهای بومی و محلی میتوانند به عنوان ابزاری مؤثر در برنامههای تربیت بدنی مدارس برای تقویت مهارتهای زندگی دانشآموزان مورد استفاده قرار گیرند. |
| کلیدواژه ها |
| ورزش بومی-محلی، تربیت بدنی مدارس، یادگیری مهارت های زندگی، دانش آموزان، ادغام برنامه های آموزشی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
