مقایسه تمرین با دستگاه فلای ویل (FLYWHEEL) با تمرین مقاومتی سنتی در هایپرتروفی عضلانی، قدرت بیشینه و توان در ورزشکاران حرفه ای
کد مقاله : 1318-3RDPECONF
نویسندگان
سیدعلی حسینی *1، حمید رجبی2، هادی صفی خانلو1، سیدشروین شهشهانی1
1دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی،دانشگاه خوارزمی،تهران،استان تهران،ایران
2استاد،گروه آموزشی فیزیولوژی ورزشی،دانشکده علوم ورزشی،دانشگاه خوارزمی،تهران،استان تهران،ایران
چکیده مقاله
هدف: هدف از انجام این مقاله مروری، مقایسه تمرین با دستگاه فلای ویل با روش سنتی در هایپرتروفی عضلانی، قدرت بیشینه و توان عضلانی در ورزشکاران می باشد. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات مروری می باشد. جستجوی مقالات باتوجه به کلیدواژه های تمرین مقاومتی،تمرین سنتی، فلای ویل، هایپرتروفی عضلانی، قدرت بیشینه و توان از پایگاه داده های google scholar و Pubmed از سال 2018 تا 2024 انتخاب و نتایج آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: در مطالعه هایپرتروفی عضلانی، تمرینات فلای ویل نسبت به تمرینات سنتی در برخی قسمت‌های پایین‌تنه (بخصوص قسمت میانی چهارسر ران) و دلتوییدهای قدامی و میانی بالاتنه پیشرفت‌های معناداری داشتند. همچنین، در قدرت بیشینه، گروه فلای ویل نسبت به گروه سنتی پیشرفت قابل توجهی داشت. اما در برخی موارد مانند قدرت پایین‌تنه در اسکوات، تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. در مورد توان، تمرین فلای ویل در افزایش ارتفاع پرش و حداکثر توان در ورزش‌هایی مانند والیبال و بسکتبال موثرتر از تمرینات سنتی بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعات مختلف، به‌نظر می‌رسد تمرینات فلای ویل می‌توانند در برخی جنبه‌های هایپرتروفی عضلانی، به‌ویژه در قسمت‌های خاصی از عضلات پایین‌تنه و بالاتنه، مؤثرتر از تمرینات سنتی باشند. این تفاوت‌ها ممکن است به دلیل ویژگی‌های خاص مقاومت متغیر دستگاه فلای ویل باشد که باعث تحریک بیشتر عضلات در دامنه‌های حرکتی متفاوت می‌شود. با این حال، برای بهینه‌سازی نتایج تمرینی، ترکیب این روش با تمرینات سنتی ممکن است مزایای بیشتری برای ورزشکاران در سطوح مختلف فراهم کند.
کلیدواژه ها
تمرین مقاومتی،تمرین سنتی، فلای ویل، هایپرتروفی عضلانی، قدرت بیشینه، توان
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر