تأثیر یک دوره مداخله تمرینی ادراکی-حرکتی بر توجه پایدار کودکان مبتلابه اختلال طیف اوتیسم
کد مقاله : 1433-3RDPECONF (R2)
نویسندگان
جمشید جلیلوند *1، منصوره شهرکی2، مهرنوش میر3
1کارشناس توسعه و تجهیز فضاهای ورزشی
2استادیار رفتار حرکتی، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
3آموزگار ابتدایی اوتیسم، اداره آموزش و پرورش استثنایی، زاهدان، ایران
چکیده مقاله
پژوهش حاضر نیمه‌تجربی و به‌‌لحاظ هدف کاربردی است. طرح پژوهش پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان 30 کودک مبتلا به اوتیسم مقطع ابتدایی شهرستان زاهدان در محدوده سنی 7 تا 12 سال بودند که به‌ شیوه نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه عبارت بودند از: کسب رضایت‌نامه از طرف والدین، نمره کسب شده 26 و بالاتر در پرسشنامه اوتیسم، دامنه سنی 7 تا 12 سال و عدم وجود اختلالات اسکلتی- عضلانی، قلبی- تنفسی و عدم بروز حمله تشنج در دو سال گذشته. انصراف شرکت-کنندگان از هر مرحله پژوهش، عدم شرکت منظم در جلسات تمرین و کسب نمره کمتر از حد معیار از پرسشنامه اوتیسم از معیارهای خروج از مطالعه بودند. گروه تجربی 18 جلسه تمرینات ادراکی- حرکتی به مدت 60 دقیقه را انجام دادند (شهرکی و همکاران،2021 ) و گروه کنترل در این مدت تمرینات هدفمندی را دنبال نکردند. از آزمون عملکرد پیوسته کانرز برای سنجش توجه پایدار در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. ضریب اعتبار این آزمون بین 59/0 تا 93/0 قرار دارد و روایی آزمون از طریق شیوه روایی ملاکی مناسب گزارش شده است (خدادادی و همکاران،2009). برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری در سطح معناداری 05/0 با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.
کلیدواژه ها
: اختلال طیف اوتیسم، تمرینات ادراکی- حرکتی، توجه
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی