| چگونه توانستم دانش‌آموزگوشه‌گیرم را که نمی‌توانست با بقیه دانش‌آموزان ارتباط برقرار کند را اجتماعی کنم؟ |
| کد مقاله : 1564-3RDPECONF |
| نویسندگان |
|
مریم قربان زاده * معلم مدرسه |
| چکیده مقاله |
| گوشه گیری از نظرلغوی به معنای تنها و مجرد و در خلوت نشستن و از جمع کناره گرفتن است. گوشه گیر کسی است که از مردم دوری می کند و عزلت می‌گزیند و بدان وسیله خود را با محیط اطراف سازگار می‌سازد البته هرنوع عزلت و در تنهای ماندن گوشه‌گیری تلقی نمی شود هر انسان گاه گاهی دوست دارد تنها باشد تا به خود شناسی وحل مشکلات زندگی بپردازد. گوشه گیری زمانی حالت بیماری پیدا می‌کند که فرد از آمیزش با جمع و همنوعان بیزار و بیمناک باشد. عوامل متعددی موجب گوشه گیری می‌شود. غم و اندوه شدید و مداوم، فقر و تنگدستی، احساس گناه، ضعف و نقص جسمانی، تکبر و غرور، احساس حقارت شدید، عقب ماندگی درسی، پذیرفته نشدن در خانه و مدرسه، حسادت و انتقام جویی، احساس ترس و ناامنی، نابسامانی های خانوادگی ، طلاق ، بی پاسخ گذاشتن پرسش های کنجکاوانه کودکان ، بی حوصلگی در برقراری ارتباط سالم با کودکان ، نبودن الگوی اجتماعی مطلوب درخانه، محرومیت از محبت مادر، عدم حضور پدر، اعتیاد والدین، بیماری‌های طولانی. شکست ها و ناکامی های پی در پی ، اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی ، حمایت افراطی همراه با چشم پوشی شدید ، انتقال فرزند به مدرسه و مکان جدید، تبعیض و انتقادها و بهانه گیری های مستمر و بی مورد والدین و معلمان در بروز گوشه گیری نقش بسزایی دارد. |
| کلیدواژه ها |
| گوشه گیری-دانش آموز-ارتباط اجتماعی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |