| " پداگوژی در تربیت بدنی: مقایسه و تحلیل روش‌های سنتی، انتقادی و سمتی در یادگیری و مشارکت دانش‌آموزان" |
| کد مقاله : 1570-3RDPECONF |
| نویسندگان |
|
مژگان ایلکا *1، میترا ایلکا2، سید رفیع شفا بخش کلور3 1کارمند 2فرهنگی 3پرسنل دانشگاه فرهنگیان |
| چکیده مقاله |
| پداگوژی در تربیت بدنی به‌عنوان یکی از ارکان مهم فرآیند آموزشی در مدارس، نقش بسزایی در توسعه مهارت‌های جسمی و اجتماعی دانش‌آموزان دارد. این مقاله به مقایسه سه رویکرد اصلی در پداگوژی تربیت بدنی، یعنی روش‌های سنتی، انتقادی و سمتی، و تأثیر آن‌ها بر یادگیری و مشارکت دانش‌آموزان می‌پردازد. روش‌های سنتی با تأکید بر نقش محوری و یک سویه معلم و ارائه دستورالعمل‌های ثابت، در بیشتر مواقع باعث کاهش انگیزه و مشارکت فعال دانش‌آموزان می‌شود. در مقابل، رویکرد انتقادی بر تجزیه و تحلیل و نقد فعالیت‌های جسمانی و تشویق به تفکر مستقل تأکید دارد که می‌تواند موجب ارتقاء آگاهی و مشارکت بیشتر شود. همچنین، روش سمتی، که در آن به نیازها و علاقه‌های فردی دانش‌آموزان توجه ویژه می‌شود، باعث افزایش انگیزه و ایجاد محیطی مشارکتی و برابر می‌گردد. براین اساس سوال پژوهش حاضر عبارت است از: محورهای واگرایی رویکردهای پداگوژیک در تربیت بدنی چیست. این تحقیق با استفاده از مطالعات موردی و تحلیل مقایسه‌ای، نشان می‌دهد که ترکیب این روش‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت یادگیری و افزایش سطح مشارکت دانش‌آموزان در کلاس‌های تربیت بدنی کمک کند. روش پژوهش حاضر توصیفی– تحلیلی می باشد. براساس نتایج به‌دست‌آمده، ترکیب رویکردهای انتقادی و سمتی به‌ویژه در ایجاد انگیزه و ارتقاء یادگیری دانش‌آموزان مؤثرتر است. |
| کلیدواژه ها |
| پداگوژی، تربیت بدنی ، پداگوژی سنتی، پداگوژی انتقادی، پداگوژی سمتی، یادگیری فعال |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |